تصویر مسحور کننده نو جیمز وب از سحابی حلقه - سفر به تایلند

تقریبا در فاصله 2200 سال نوری از جایی که شما نشسته اید، بقایای یک ستاره در حال مرگ واقع شده است که ساختاری معروف به سحابی حلقه را تشکیل داده است.

در روز دوشنبه(21 اوت)، دانشمندان اعلام کردند که تلسکوپ فضایی جیمز وب بار دیگر با آن روبرو شده است و نمای زیبای نوی از این هاله کیهانی نمادین ارائه نموده است.

راجر وسون(Roger Wesson) از دانشگاه کاردیف می گوید: هنگامی که ما برای اولین بار تصاویر را دیدیم، از اندازه جزئیات موجود در آنها شگفت زده شدیم. حلقه درخشانی که نام این سحابی از روی آن انتخاب شده، از حدود 20 هزار توده منفرد گاز هیدروژن مولکولی متراکم تشکیل شده که هر یک از جرمی نزدیک به جرم زمین دارد.

نباید این تصویر را با یکی از اولین تصاویر جیمزوب یعنی سحابی حلقه جنوبی، اشتباه گرفت. سحابی حلقه که به عنوان مسیه 57 نیز شناخته می گردد، یکی از بزرگترین نمونه های سحابی سیاره ای است که تا به امروز در اختیار داشته ایم. با این حال، ممکن است کسی استدلال کند که سحابی سیاره ای یک اصطلاح گمراه نماینده برای این اجرام است. زیرا آنها در واقع ارتباطی به سیارات ندارند. سحابی های سیاره ای اساسا منطقه های از گاز و غبار کیهانی هستند که از پوسته های بیرونی ستارگان در حال مرگ تشکیل شده اند.

وسون می گوید: زمانی تصور می شد که سحابی های سیاره ای اجرام ساده و مدور با یک ستاره در حال مرگ در مرکز هستند. آنها به علت ظاهر کرکی و سیاره مانند خود اینگونه نامگذاری شدند. تنها چند هزار سال پیش، این ستاره یک غول سرخ بوده که در حال از دست دادن بخش عمده جرم خود بوده است. به عنوان آخرین وداع، هسته داغ آن اکنون گازها را یونیزه یا گرم می نماید و سحابی با انتشار تشعشات رنگارنگ نور به این پدیده واکنش نشان می دهد.

جیمز وب چه چیزی پیدا کرد؟

آژانس فضایی اروپا شرح می دهد که در این تصویر نو، ما تقریبا مستقیما به پایین یکی از قطب های سازه خیره می شویم. به خاطر داشته باشید که در واقعیت، این صحنه سه بُعدی است. بنابراین در مرکز این سحابی، که آژانس فضایی اروپا آن را به یک دونات درهم ریخته تشبیه می نماید، یک تُن مواد با چگالی کمتر واقع شده است.

در وسط کل ساختار، ستاره ای در راه رسیدن به سرنوشت نهایی خود واقع شده است و به زودی به یک کوتوله سفید تبدیل می گردد که به عنوان ستاره مرده نیز شناخته می گردد. کوتوله های سفید این نام تلخ را از آن خود می نمایند زیرا نشان دهنده مرحله نهایی تکامل آن ها است.

در حالی که فرآیند مرگ ستاره ای در حال وقوع است، به نظر می رسد که ستاره در حال مرگ، به نوعی پوسته های گازی بیرونی خود را پس می زند که همان چیزی است که باعث ایجاد بخش پر جنب و جوش حلقه این سحابی می گردد که در تصویر نو جیمز وب قابل رویت است.

تصاویر نو وب از سحابی حلقه

بر اساس بیانیه آژانس فضایی اروپا، جیمز وب با پیشرفته ترین ابزارهای خود یعنی حسگرهای مادون قرمز، پیروز شد تصاویری را به دست آورد که وضوح فضایی و حساسیت طیفی بی سابقه ای را ارائه می نماید. این بدان معناست که تلسکوپ جیمز وب، که حدود یک میلیون مایل(1.6 میلیون کیلومتر) از زمین فاصله دارد، توانسته جزئیاتی را در خصوص ساختار پیچیده سحابی حلقه که دانشمندان قبلا آن را مشاهده ننموده بودند، آشکار کند.

به عنوان مثال، جیمز وب با ثبت طول موج های نور مادون قرمز ساطع شده از سحابی، که به عنوان طول موج های نور نامرئی برای چشم انسان شناخته می گردد، اطلاعاتی را در خصوص ساختار رشته حلقه داخلی و بعلاوه تقریبا 10 قوس متحدالمرکز در منطقه ها بیرونی این پدیده فاش کرد. این مشخصه ها در واقع غافلگیرنماینده بودند.

وسون می گوید: این کمان ها باید تقریبا هر 280 سال یک بار زمانی که ستاره مرکزی لایه های بیرونی خود را پس می زند، شکل گرفته باشند.

ابرقدرت های جیمز وب

این یافته ها به خوبی تاکید می نمایند که وعده این تلسکوپ که زمانی رویایی بلندپروازانه بود، کاملا محقق شده است.

به طور خلاصه، وظیفه جیمز وب این است که چیزهایی را در دنیا که در ناحیه فروسرخ طیف الکترومغناطیسی می درخشند به ما نشان دهد. چیزهایی بسیار فراتر از ظرفیت چشم غیر مسلح ما و در واقع فراتر از بعضی از قدرتمندترین ابزارهای ما.

وسون گفت: ما متوجه شدیم که مشاهدات وب درک ارزشمندی برای ما به ارمغان می آورد، زیرا سحابی حلقه به خوبی در میدان دید ابزارهای دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) وب و ابزار مادون قرمز میانی(MIRI) آن قرار می گیرد.

این اولین باری نیست که جیمز وب نگاه آینه های طلایی شش ضلعی خود را به سمت سحابی حلقه معطوف می نماید. به تازگی، این تلسکوپ از این بخش کوچک دنیا با وضوح بالا تصویربرداری کرد و دانشمندان فیلترهای سبز و بنفش مسحورنماینده ای به آن اضافه کردند تا صحنه بسیار باشکوهی را برای تحسین ما ایجاد نمایند.

چنین تصویربرداری بعلاوه به کارشناسان یاری کرد تا در خصوص جزئیات پیچیده سحابی اطلاعات بیشتری کسب نمایند.

وسون می گوید که سوال بزرگی که از این مشاهدات نو جیم وب به وجود آمده است این است که چگونه یک ستاره قدیمی و کروی شکل پیروز به تشکیل یک سحابی به این زیبایی شده است. تنها زمان پاسخ این سوال را با خود به همراه خواهد آورد و جیمز وب مطمئا با دست پر از راه می رسد.

5858