چشم یک کهکشان در فضا - سفر به تایلند

به گزارش خبرنگاران، این کهکشان با نام ان جی سی 1097 (NGC 1097) در فاصله 48 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است و تصویر تلسکوپ فضایی هابل از آن نه تنها قلب این کهکشان مارپیچی میله ای را نشان می دهد بلکه شبکه ستاره ها و غباری که در مرکز آن واقع شده است را به همراه رشته های غبار که به رنگ قرمز تیره دیده می شوند به نمایش می گذارد.

ساختار دقیق این کهکشان به لطف دو ابزار دقیق هابل یعنی دوربین میدان باز 3 (WFC3) و دوربین پیشرفته نقشه برداری(ACS) ثبت شده است.

با استفاده از این دو دوربین می توان تصویری واحد ثبت کرد. چشم ما با استفاده از سه نوع گیرنده خود قادر به تماشا امواج نور در طول موج های بین 380 تا 750 نانومتر است. دوربین های تلسکوپ هابل به طیف وسیعی از طول موج های نور حساس هستند تا حداکثر نور ممکن را جمع آوری نمایند.

تلسکوپ فضایی هابل که این تصویر را ثبت نموده است، در سال 1990 به فضا رفت و بیش از 30 سال است که تصاویری از فضا به زمین می فرستد. این تلسکوپ تا به امروز چندین بار مورد تعمیر قرار گرفته که آخرین آن در ماه ژوئیه امسال انجام شد. برنامه زمانی مشاهدات هابل به وسیله الگوریتم های رایانه ای معین می گردد و تصاویر ثبت شده آن علاوه بر زیبایی به درک کیهان و یافتن اهداف رصدی مناسب برای تلسکوپ فضایی جیمزوب که همتای بسیار پیشرفته هابل است، یاری زیادی خواهد نمود.

تصاویر خام تلسکوپ ها همواره خاکستری رنگ هستند و تنها مقدار نور ثبت شده در طول موج های مختلف در آن ها قابل مشاهده است.

با این حال تلسکوپ ها با یاری فیلترها می توانند تصاویر رنگی فراوری نمایند. با قرار دادن فیلتر بر روی دیافگرام ابزاری مثل دورین میدان باز 3، تنها محدوده ای از طول موج های خاص می توانند از آن عبور نمایند.

در این تصویر به خصوص، یکی از فیلترها برای نور سبز با طول موج 555 نانومتر است. اخترشناسان می توانند هنگام پردازش تصاویر به آن ها رنگ اضافه نمایند. از رنگ های برای تعیین کردن ویژگی های به خصوص کهکشان استفاده می گردد. در این تصویر از کهکشان ان جی سی 1097 از هفت فیلتر مختلف استفاده شده است.