کاهش خطر عفونت با یاری تار عنکبوت - سفر به تایلند

به گزارش خبرنگاران از ایسنا، پژوهشگران دانشگاه بایرویت (University of Bayreuth) آلمان، زیست موادی ابداع نموده اند که شاید بتواند خطر عفونت را رفع کند و فرایند ترمیم را سهولت ببخشد.

این گروه پژوهشی به سرپرستی دکتر توماس اسکیبل (Thomas Scheibel)، استاد دانشگاه بایرویت توانستند خواص این مواد را که ارتباط نزدیکی با زیست پزشکی دارند، با هم ادغام نمایند. این مواد نانوساختاربندی شده، بر پروتئین تار عنکبوت مبتنی هستند.

پژوهشگران در فرایند این کار، از تجمع باکتری ها و قارچ ها پیشگیری کردند اما در همین زمان توانستند به فراوری بافت انسانی یاری نمایند.

زیست مواد ارائه شده می توانند در ایمپلنت های پزشکی، پانسمان زخم، پروتزها، لنزهای طبی و مواردی از این دست به کار بفرایند.

این یک خطر ابتلا به عفونت است که کمتر مورد آنالیز قرار می گیرد. میکروب هایی که روی سطح اشیا می نشینند، برای درمان و کیفیت زندگی مهم هستند.

آنها به تدریج، زیست لایه ای ضخیم و اغلب نامرئی را شکل می دهند که حتی با یاری پاک نماینده ها نمی توان آن را به سادگی رفع کرد و اغلب در برابر آنتی بیوتیک ها و آنتی میکوتیک ها مقاوم هستند.

باکتری ها و قارچ ها می توانند به بافت های مجاور یک ارگانیسم نیز بفرایند؛ در نتیجه نه تنها در فرایند ترمیم مداخله می نمایند، بلکه حتی می توانند به بروز عفونت هایی منجر شوند که زندگی را تهدید می نمایند.

پژوهشگران دانشگاه بایرویت در آنالیز جدید خود، راه حلی برای این مشکل یافته اند. آنها با روش زیست فناوری، به فراوری پروتئین های تار عنکبوت پرداختند و ماده ای ابداع کردند که از چسبندگی میکروب های بیماری زا پیشگیری می نماید حتی باکتری استرپتوکوک (Streptococcus) که در برابر چندین عامل آنتی باکتریال مقاوم است، امکان نشستن روی سطح این ماده را ندارد.

زیست لایه هایی که روی ابزار پزشکی، تجهیزات ورزشی، لنزهای طبی، پروتزها و اشیای دیگری که روزانه از آنها استفاده می گردد، شکل می گیرند، با روش به زودی از بین می فرایند.

این مواد طوری طراحی شده اند تا علاوه بر پیشگیری از تجمع باکتری، امکان چسبندگی و تکثیر سلول های انسان روی سطح آنها فراهم گردد.

بدین ترتیب اگر برای پانسمان زخم، جایگزینی پوست یا ایمپلنت به کار بفرایند، می توانند از تکثیر بافت آسیب دیده یا از بین رفته پشتیبانی نمایند.

میزان خطر عفونت این مواد در مقایسه با مواد دیگری که پیشتر برای تکثیر بافت به کار رفته اند، بسیار کم است. با ارائه این مواد، پوشش های مقاوم در برابر میکروب برای کاربردهای زیست پزشکی و فنی، در آینده نزدیک در دسترس خواهد بود.

پژوهشگران تا به امروز عملکرد دفع میکروب را روی دو نوع ماده موجود در ابریشم عنکبوت آزمایش نموده اند. آنها آزمایش خود را روی لایه ها و پوشش هایی که تنها چند نانومتر ضخامت دارند و همچنین روی چارچوب های سه بعدی از جنس هیدروژل که می توان از آنها برای بازسازی بافت استفاده کرد، انجام داده اند.

اسکیبل گفت: آنالیز هایی که تا به امروز انجام داده ایم، به یافته هایی ختم شده اند که برای کارهای پژوهشی آینده، کاملا غیرمنتظره هستند. ویژگی میکروب زدایی زیست موادی که ما ابداع نموده ایم، مبتنی بر اثرات سمی نیستند که سلول را از بین می برند.

دکتر گریگور لنگ، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: دیگر جنبه جالب پژوهش ما این است که طبیعت بار دیگر ثابت نموده که می تواند الگوی ایده آلی برای مفاهیم بسیار پیشرفته مواد باشد. تار عنکبوت، مقاومت بالایی در برابر هجوم باکتری ها دارد و بازسازی این ویژگی ها با روش زیست فناوری، یک پیشرفت غیرمنتظره است.

این گروه پژوهشی، پروتئین های تار عنکبوت را به طور خاص با نانوساختارهای متنوع طراحی کردند تا ویژگی های مربوط به زیست پزشکی را برای کاربردهای خاص تنظیم نمایند.