خطرات صدور چک در وجه حامل - سفر به تایلند

در قانون تجارت ایران، چک بدین شکل تعریف شده است، چک نوشته ای است که به موجب آن صادر نماینده وجوهی را که نزد محال علیه دارد، کلا یا بعضا مسترد یا به دیگری واگذار می نماید. مطابق تعریف چک می تواند در وجه خود شخص صادرنماینده و یا شخص دیگری باشد که صادرنماینده قصد پرداخت در وجه او را دارد. در این نوشتار از خبرنگاران به آنالیز خطرات صدور چک حامل می پردازیم.

خطرات صدور چک حامل چیست؟

بسیاری افراد در صدور چک حامل اصرار داشته و فکر می نمایند این نوع چک به دلیل راحتی در معاملات مزایای بیشتری دارد، بنابراین صدور این نوع چک خطرات زیادی دارد که باید دارنده و گیرنده چک از آن مطلع شده و احتیاط لازم را در معاملات به خرج بدهند.

اثبات عدم دین در چک حامل

در چک حامل به این دلیل که حامل چک به عنوان صاحب آن شناخته می گردد و هر کسی که چک را به بانک می برد می تواند وجه آن را دریافت کند. اگر چک سرقتی و یا گم شده نیز به بانک برده گردد، عملا مدیون یعنی صادر نماینده چک، موظف به پاس کردن این چک است و اثبات اینکه به این شخص بدهکار نبوده و یا چک سرقتی است، کاری بسیار مشکل و وقت گیر و در بعضی مواقع غیر ممکن است. چک هایی که در وجه یک فرد تعیین صادر می شوند، در زمان وصول چک گیرنده اولیه باید پشت آن را امضا نموده و یا خودش برای وصول به بانک مراجعه کند که از این بابت یک فیلتر کنترلی در بانک وجود خواهد داشت، بنابراین در رابطه با چک حامل چنین مسئله ای صادق نخواهد بود.

احتمال سرقت و گم شدن چک

اگر چکی به شکل حامل صادر گردد با سرقت و یا گم شدن چک پرداخت وجه از صادر نماینده ساقط نمی گردد و حتی اگر اعلام سرقتی و یا مفقودی بر روی آن صورت بگیرد، باز هم تا اثبات این موضوعات راه بسیار زیادی در پیش خواهد بود و در بسیاری مواقع افراد به نتیجه چندانی نمی رسند و یا با سختی زیادی روبه رو خواهند شد. بنا به دلایل عنوان شده و همچنین خطرات دیگری که در خصوص گیرنده چک حامل صادق است صدور این نوع چک ها ممنوع اعلام شد و با اینکه گردش چک حامل در بازار راحت تر و خرج کردن آن ساده تر اتفاق می افتد، بنابراین با توجه به معایب آن با تعیین کردن حواله کرد چک امنیت این اسناد افزایش می یابد.

برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر راه های وصول چک برگشتی را مطالعه کنید.